ความหมายของ "ขนม" และที่มาของคำ

           

ขนมไทยโบราณ

             ขนม หมายถึง อาหารที่กินระหว่างมื้อ ซึ่งไม่ใช่มื้อหลัก โดยอาจกินเพื่อลดความหิว ความอร่อย หรือเพิ่มพลังงาน โดยขนมบางอย่าง เรียกว่า ของหวาน หรืออาหารว่างนั้นเอง

ขนมไทยสูตรชาววัง

            ประเภทของขนม ได้แก่

1. ขนมไทย

2. ขนมขบเคี้ยว หรือ เรียกว่าสแน็ก

3. ขนมหวาน

4. ขนมเค้ก

5. ขนมปัง

ขนมขบเคี้ยว

            ที่มาของคำว่าขนม

            คำว่า "ขนม" เข้าใจว่ามาจากคำสองคำที่ผสมกันมาแล้ว คือ ข้าวหนม กับ ข้าวนม ข้าวหนมนั้นเข้าใจว่าเป็นข้าวผสมกับน้ำอ้อย น้ำตาล โดยคำว่า หนม แปลว่า หวาน อย่างข้าวหนมก็แปลว่า ข้าวหวาน เมื่อ วันเวลาผ่านไปนานจึงเรียกเพี้ยนกินเป็นคำว่า ขนม นั้นเอง

ขนมหวาน

            คำว่า "ขนม" มีใช้มานานนับหลายร้อยปีมาแล้ว ในสมัยโบราณนั้นขนมจะเกิดจากข้าวตำป่น(แป้ง) และผสมกับน้ำตาลเท่านั้น ซึ่งเรียกไว้ว่าเป็นขนมรุ่นแรกเลยก็ว่าได้ มีหลักฐานอ้างอิงจากในหนังสือไตรภูมิพระร่วงซึ่งได้กล่าวถึงขนมต้ม สมัยก่อนขนมต้ม มีแป้งกับน้ำตาล ต่อมาได้แพลิกแพลงเป็นไส้ต่างๆ แต่ปัจจุบันก็ยังมีวัตถุดิบได้แก่ มะพร้าว แป้ง และน้ำตาล ไม่พ้นของทั้ง 3 นี้ เป็นวัตถุดิบที่หาง่ายตามพื้นที่ 

ขนมต้ม